300 dagen per jaar, zoveel dagen regent het aan deze kant van Tasmania, zeggen ze. We zijn in het westen en hebben net de Tarkine Drive gedaan. Dit is een route in het westen met onderweg een paar mooie dingen die je kan doen en we hadden het geluk dat het ook nog eens super lekker weer was. Beetje jammer was het dan ook dat een paar van die dingen gesloten waren.. De eerste was de Milkshake Hills, maar we deden net of we het bordje niet gezien hadden met het idee dat als het echt gesloten zou zijn, hadden ze de hele weg ernaartoe wel afgesloten. Haha nou dat hadden ze na een paar kilometer dus ook gedaan, we besloten een ander offroad weggetje in te gaan, gewoon omdat we niet voor niks dat hele eind hadden gereden.. Na een paar kilometer, 10 krassen rijker en 1 spiegel minder waren we ervan overtuigd dat dit een slecht idee was. De volgende waterval waar we eigenlijk naartoe wilden en die volgens het bordje ook gesloten was hebben we maar niet geprobeerd.

De volgende dag zagen we 3 slangen en een Tasmanian Devil, wat wil je nog meer 🙂 Onderweg naar Corinna hebben we nog mount Donaldson beklommen. Stond niet echt op de planning, maar het was maar een heel kort stukje werd me verteld. Dat viel natuurlijk tegen, maar als je er eenmaal bent heb je ook wat; een geweldig uitzicht en een halfdood bezweet lichaam en dorst en opzich ook best wel veel honger want natuurlijk doe je zo’n wandeling rond etenstijd.. Die avond hebben we vlakbij Corinna gekampeerd. Toen we de ’s ochtends wakker werden was het gedaan met het mooie weer. We besloten maar te gaan rijden, en na ongeveer 130 kilometer regende het nog steeds en wisten we eventjes niet wat we moesten doen. Gelukkig bracht ik daar verandering in. Toen ik eindelijk mijn schoenen aan wilde doen na die 130 kilometer, ja ik was de hele tijd op sokken, kwam ik erachter dat ik helemaal geen schoenen had. Deze meid was 2 paar schoenen vergeten in Corinna. We hadden eindelijk een doel; mijn schoenen ophalen. Achteraf was het maar goed dat ik ze vergeten was, want in Corinna zagen we een baby Tasmanian devil die echt helemaal niet bang was, super schattig.